Warning: sizeof(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /usr/www/users/noxazq/code.php on line 652 Verhuizen : 36 reacties (1/2) [Wonen]
Ik heb nog nooit ergens anders gewoond. Nu hebben mijn vriend en ik een appartement gehuurd en zal ik dus voor de eerste keer in mijn leven gaan verhuizen. Ik zie dat er op noxa niet meteen een topic over bestaat... Dus hier enkele vragen rond het thema 'verhuizen'.
- Hoe vaak zijn jullie al verhuisd? Was het omdat je moest (bv. mee met ouders) of stond je er zelf achter?
- Wat vond je moeilijk?
- Heb je er lang over gedaan eer je gewend was aan je nieuwe omgeving? Wat miste je vooral?
- Voor degenen die ook nog nooit verhuisd zijn... wat zou je moeilijk vinden om achter te laten, of net niet?
Ik ben dus nog nooit verhuisd. Ik verhuis nu omdat ik er zelf voor kies, aangezien ik wil gaan samenwonen met mijn vriend. Ik kijk er enorm naar uit, maar wordt een beetje gek van het feit dat we momenteel niet veel kunnen voorbereiden, omdat we nog steeds geen sleutel hebben
Ik denk dat ik mijn kat ga missen (die blijft bij mijn ouders). Mijn zus ook wel een beetje, maar ik blijf in de buurt wonen, dus we zien elkaar nog vaak. Mijn slaapkamer zal ik niet snel missen, ik neem alles mee wat ik graag in de buurt heb. Misschien ga ik onze tuin missen, want we hebben er zelf geen aan ons appartement.
Ik ben zelf ook nog nooit verhuisd, ik zit wel op kot.. da's natuurlijk niet echt hetzelfde, maar ja. Ik vond het eigenlijk niet zo moeilijk om te wennen aan die nieuwe omgeving. Ik kan mij nog vrij snel aanpassen aan een andere omgeving
Ik ben nog nooit verhuisd maar gewoonlijk ben ik maar een paar maanden per jaar thuis, in België, door mijn studies. En dan word na een tijdje thuis gewoon de plaats die je dan weer eens achterlaat. Wat ik het meeste mis zijn meestal de mensen met wie je deftig kan communiceren, door taal, andere culturen, ... En eten, ik mis friet stoofvlees
Ik ben al te vaak verhuisd naar mijn goesting.
De eerste keer met de scheiding van mijn ouders (ik was 14), maar toen zijn we maar een straat verder gaan wonen dus dat was niet zo ingrijpend.
Rond mijn 20 ben ik gaan samenwonen met mijn vriend van toen, een tweetal gemeentes verder. Dat heeft welgeteld drie maand geduurd en toen heb ik de relatie beëindigd omdat hij een liegende **** ****** ***** op een stok zittende ***** was.
Ik ben toen even (zomervakantie) bij mijn oudere broer ingetrokken (maar niet met al mijn spullen, het meeste stond bij mijn mama). Dat was een kwestie van moeten.
Dan vond ik een kot in Antwerpen stad en heb ik daar een jaar gezeten. Ik ging in de weekends ook niet naar huis, dus al mijn spullen stonden daar.
Toen vroeg mijn huidige vriend of ik niet bij hem wou intrekken (Deurne). Met al mijn gerief naar daar. Daar woon ik nog steeds.
Die vier laatste zaken gebeurde dus in een jaar ongeveer.
Het goede was dat ik nooit bij wijze van spreke naar de andere kant van de wereld ben getrokken. Ik bleef altijd in gemeentes vlakbij en dus bekend gebied. Dus echt veel wennen is daar niet aan.
Het voze in mijn situatie was die verschillende keren redelijk dicht op elkaar. Verhuizen is best wel een emotionele aangelegenheid afhankelijk van de situatie. Met de scheiding van mijn ouders was dat oké; dat zagen ik en mijn broers al van ver aankomen en dat we gingen verhuizen was eigenlijk vooral een opluchting. Ik ben wel enorm slecht geweest van die verhuis met mijn ex. Je zit er ocharme drie maand en je mag gezellig alles weer gaan inpakken. Dat moment is enorm hard; dat je alles uit de kasten mag gaan halen en in dozen mag gaan steken want het is hier voorbij. Het verhuizen naar mijn huidige vriend vond ik dan weer enorm leuk; mijn spulletjes een plaats geven, een nieuw begin,...
Hangt er dus wat van af in welke situatie het voorvalt.
Ik ben ongeveer 10 of 11x verhuisd (ik reken kot wel mee dan, maar tijdelijke woonplaatsen niet, dan zit ik aan 13 geloof ik). Da's eigenlijk wel belachelijk veel, maar ik heb daar geen problemen mee, ik hecht mij niet aan huizen en ook niet aan omgeving, er zijn eigenlijk zelfs niet zo heel veel spullen die ik in al die jaren heb meegesleurd. Het enige vervelende aan verhuizen is gewoon de verhuis zelf, sleuren met dozen, alles inpakken en uitpakken, bah. Ik ben van plan om nog heel vaak te verhuizen ook eigenlijk, ik vind dat nieuwe steeds wel leuk. (want die nieuwe omgeving gaat erg snel wennen hoor)
Ik ben nog maar 1 keer verhuisd, vorig jaar, door de scheiding van mijn ouders moest het huis verkocht worden. Het moeilijkste vind ik dat ik mijn vertrouwde huisje moest afstaan aan andere mensen, die er helemaal iets anders mee gingen doen. ( Ik ben eens binnen mogen gaan van de eigenaars een paar maanden nadat ze het gekocht hadden, alles was uitgebroken, en dat was wel slikken)
Ik was wel meteen gewoon aan het nieuwe huis, aangezien het ook maar 2 straten van het vorige huis was. Maar de eerste dagen was het wat lastig, alles was rap uitgepakt en stond meteen op het juiste plekje. Maar internet en tv hadden we voor een week niet denk ik, en dat zorgde er toch voor dat ik me niet meteen thuis voelde. (jaja, ik heb tv en internet nodig)
Ik ben nog maar 1 keer verhuisd, maar vond dat toch wel vrij zwaar. Alles proberen zoeken om in te pakken, vervoer regelen, gans dat gesleur. Maar das op zich nog vrij gemakkelijk tov de wereld van alleen wonen (echt alleen, geen ouders, kot, half en half bullshit). Domiciliëring was nog het moelijkste. Protip: Niet in de vakantiemaanden verhuizen als ge uw papierwerk van post, elektriciteit, huis controle, etc etc vlot wilt doen verlopen.
Zoeken naar faciliteiten voor elektriciteit, telefoon, internet en andere shit en dat in orde krijgen; het is allemaal wel vrij zwaar om allemaal in een keer te moeten doen. Ik ken mensen die zo'n 10-15 keer zijn verhuisd. Al hebben die wel een pak meer middelen om dat te regelen, zou ik het zelf niet echt aanraden.
Wennen aan omgeving etc gaat geleidelijk. Op zich gaat dat nog, gewoon 1 stap tegelijk, dat moet niet allemaal tesamen vallen. Ik mis niet echt iets, behalve mijn honden.
Als ik mijn kot niet meetel ben ik nog nooit verhuisd. Nog een jaartje studeren en dan zoek ik normaal gezien een appartement samen met de boyfriend.
Het zal mij wel zwaar vallen om weg te gaan uit het huis waar ik tegen dan 22 jaar gewoond heb, denk ik... Aan mijn dorp ben ik hoegenaamd niet gehecht, ik kan niet wachten om hier weg te zijn, maar aan mijn huis wel. Nu ja, mijn ouders blijven er normaal nog een tijdje wonen dus het is niet alsof ik er nooit meer zal komen. 't Lijkt mij pas echt raar om te weten dat je nooit meer een voet zult zetten in een huis waar je aan gehecht was, en om dan te zien hoe andere mensen dat kopen, daar dingen aan veranderen, ... Brr.
Uhm, drie keer zegt.
Waarvan twee keer naar een jeugdinstelling omdat ik niet meer naar 'thuis' kon. Dat was ook wel vrij zuur, 'k had letterlijk twee plastiekzakken met kleren en een radio, dat was het. (wel makkelijk om te verhuizen natuurlijk, praktisch dan).
De derde keer ging ik dan alleen wonen, en had ik veel meer spullen. Dat lag hier allemaal gedumpt in zakken/dozen/bouw-pakketten(ikea) in één grote hoop. "Allez, 't amusement he" zei die begeleider die alles mee had helpen verhuizen, en hij was weg. Daar staat ge dan, alleen in de grote boze wereld
Ik woon ondertussen al vijf jaar op diezelfde plek, en ik wil echt niet verhuizen, lijkt me zo'n vreselijk gedoe.
Ik ben vier keer verhuisd denk ik.
De eerste keer was ik nog heel klein. Wij woonden toen een tijdje bij mijn grootouders in omdat ze ons huis aan het bouwen waren. Ik denk dat wij in 'ons huis' ingetrokken zijn toen ik 4jaar was. Voor mij was dat toen enorm hard wennen want ik vond niet dat dat mijn huis was, ik was het immers zo gewoon bij mijn grootouders te wonen dat, toen mijn oma voor het eerst naar ons nieuwe huis kwam kijken, ik met mijn zakken al klaar stond en tegen mijn oma zei "Kom oma, we zijn naar huis" (die woonden toen ook maar de hoek om).
Toen mijn ouders zijn gescheiden zijn er op korte tijd (een paar maanden) een paar verhuizingen gebeurd; van ons huis naar een ocmw-huis (in afwachting van een huis dat vrij kwam) naar een huis van een vriend van mijn moeder (die een aantal maanden voor het leger op missie moest en in afwachting van ons appartement dat ze nog aan het bouwen waren) naar ons huidige appartement.
Het grootste deel van onze spullen hebben wij toen wel opgeslagen totdat we in ons appartement zijn ingetrokken. Dus wij hebben eigenlijk enkel onze kleren en meest hoofdzakelijke spullen telkens mee verhuisd.
Een deel van onze meubels had mijn vader mee toen hij het huis uit is getrokken tijdens de scheiding.
Voor mij was het wel enorm hard wennen van een groot huis naar een appartement; een kamer die kleiner is, andere spullen, andere omgeving (niet alleen van dorp naar stad, maar ook van huis met tuin en bos naar appartement met terras). Ik mis dat huis ook enorm, en het doet raar als ik daar voorbij kom om al die veranderingen te zien; bos weg, fruitbomen grotendeels weg, een haag vooraan het straat,... al die (kleine) dingen. Ik heb ook altijd graag in Kasterlee gewoond en ben van plan daar ook terug naartoe te trekken nadat ik ben afgestudeerd. Mijn vrienden wonen daar en mijn vriend, wat het ook maakt dat ik gehecht ben aan die plek. Herentals is niet slecht, maar het is toch helemaal anders, het heeft dan ook heel lang geduurd voor ik aan alles hier kon wennen. Ik zit hier dan ook niet vaak; door de week op kot in Leuven en in het weekend bij mijn vriend(en) in Kasterlee.
Ik ben in februari verhuisd, samenwonen met mijn vriend. Daarvoor was ik nog nooit verhuisd, en er kwam veel meer bij kijken dan ik dacht...
Ik dacht echt dat ik nadat ik verhuisd was nooit meer een rommelachtige kamer/huis zou hebben, omdat ik veel meer plaats zou hebben om mijn spullen geordend te zetten. Ja amai, tis nog nooit zo rommelig geweest
en zoals Daav hierboven inderdaad zegt, alles op orde krijgen van water, electriciteit, gas, internet, televisie, domiciliëring, echt veel meer te doen dan ik had verwacht.
Aangezien wij nu huren hoop ik eigenlijk dat we binnen een jaar of 2 terug verhuizen, wil niet te lang geld wegsmijten aan huur en dus liever iets kopen.
Ik ben trouwens verhuisd naar 1 gemeente verder, mijn vriend ook en nu wonen we exact in het midden van waar we vroeger allebei apart woonden. Dus niet echt veel aanpassing nodig, enkel de wandelweggetjes voor onze hond zijn hier wat saaier, we moeten wat verder weg gaan om het plezant te maken voor hem. Ah well, we'll live
september wordt hier de 3de en hopelijk laatste keer:
1ste x gaan samenwonen op een klein appartement
2de x naar een ruim appartement
en dan nu voor de 3de keer naar ons huis!
dus zelf gekozen.het enigste wat ik niet graag doe is in-en uitpakken
van huis naar app.1 was grootste aanpassing.moet dan alles alleen doen,kijken hoe het zit met betalingen.
van app1 naar app2 verhuisd om meer ruimte te hebben
en van app2 naar huis omdat we iets voor ons eigen willen,met tuin.
Toen ik heel klein was zijn we zeker 4x verhuisd, de laatste 10 jaar ook nog 4x.
Toen ik heel klein was, was dat gewoon altijd in de buurt (west-vlaanderen), toen ik 8 was zijn we verhuisd naar provincie antwerpen, en van daar zijn we dus ook nog een paar keer verhuisd .
Van dat verhuizen vond ik er 3 echt wel storend eigenlijk.
Na die verhuis van west-vlaanderen naar antwerpen kende ik echt bijna niemand + was het voor mij als 8-jarige nogal moeilijk om contacten te leggen, aangezien ik de helft er niet van verstond
Dan zijn we nog eens verhuisd naar een dichtbij dorpke, no problem dus want ik kon nog steeds naar dezelfde school gaan en mijn vriendjes zien.
Dan daar een paar jaar gewoond en weer verhuisd naar iets totaal nieuws + nieuwe 'grote' school.
Ondertussen zijn we vorig jaar nog een straat verhuisd, maar uiteindelijk wonen we hier nu toch al bijna 7 jaar .
En echt missen? Nah, ik vind het gewoon wel vrij hard balen dat ik altijd moet moeite doen om echte vrienden te maken. De meeste die ik ken wonen echt al praktisch heel hun leven in hetzelfde dorpje, zijn naar dezelfde school geweest, zitten al van kleinsaf samen in de chiro,...
Dat is eigenlijk echt het enige dat ik keihard mis, zo iemand waarvan ge kunt zeggen 'amai, ma u ken ik echt al heel mijn leven e!'
- Hoe vaak zijn jullie al verhuisd? Was het omdat je moest (bv. mee met ouders) of stond je er zelf achter?
8 keer (of 9) in twee jaar, lol. Thuis naar kot naar samen met lief naar thuis naar kot naar thuis naar appartement met vrienden naar thuis naar waar ik nu woon (zijnde alleen). Iedere keer omdat ik er zelf achter stond en omdat ik dacht dat dat a) de juiste keuze was en b) gans mijn leven zou veranderen. Enkel de laatste keer was dat ook effectief zo. De voorgaande twee keer dat ik van huis uit 'alleen ging gaan wonen' (bij een lief en een jaar later met vrienden) ben ik met hangende pootjes terug mogen keren naar mijn ouders.
- Wat vond je moeilijk?
Beslissen wat ik zou meenemen en wat ik zou weggooien.
- Heb je er lang over gedaan eer je gewend was aan je nieuwe omgeving? Wat miste je vooral?
Op kot niet, in Aarsele iets langer.
Ik ben van mijn ouderlijk huis verhuisd omdat ik ging samenwonen met mijn vriend, ondertussen ben ik met mijn vriend verhuisd naar iets groters..
Maar ondertussen zijn mijn ouders ook verhuisd en dat vnd ik het ergste..
Omdat mijn "thuis'" er nu niet meer is..
Ik ben in januari verhuisd om te gaan samenwonen met mijn vriend. Ik woonde aan de kust en ben verhuisd naar het Antwerpse.. Redelijke verandering dus, nieuw werk, nieuwe omgeving, gaan samen wonen. Maar dat is allemaal heel goed meegevallen, ik woon hier heel erg graag en kan mij goed aanpassen. Uiteraard mis je je familie en vrienden wel maarja Skype maakt veel goed .
enkel de verhuis op zich vond ik de hel, een mens beseft pas hoeveel ze heeft als je het moet verhuizen damn..
![:]](/_s/s13.gif){kind=small}
.