Warning: sizeof(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /usr/www/users/noxazq/code.php on line 652
Discussie verkrachting/mishandeling/... : 167 reacties (1/9) [Ernst]

Discussie verkrachting/mishandeling/...

07/03/17 16:39
Ik heb het gevoel dat dit topic ergens wel nodig is, dat mensen hun ei eens kwijt kunnen hierover.
Het gaat over verkrachting, mishandeling, aanranding, alles wat hier mee te maken heeft. Andere vormen van mishandeling.
Alles mag in dit topic gezegd worden, discussies, meningen, gewoon het geklaag over hulpverlening, noem maar op.
Vinden jullie dat mensen te rap in een slachtofferrol terecht komen? Hoe staan jullie tegenover de hulpverlening? Wat vinden jullie van de manier van omgaan door de maatschappij? Wat vinden jullie dat er moet veranderen?
Dit zijn enkele vragen die bij mij opkomen.

Zoals eerder gezegd: alles mag hier verteld worden, en ook door iedereen (mensen die dit hebben meegemaakt, mensen die zoiets niet meegemaakt hebben, en/of wel iemand kennen).
Ik vraag alleen om iedereen hun mening te respecteren, en vriendelijk te zijn.

Dus ik zou zeggen; laat jullie gaan en doorbreek het taboe!
07/03/17 17:15
Ik heb aanrandigsverhalen langs verschillende kanten gezien. Ik heb mijn stage op het parket gedaan en daar werd belachelijk veel geseponeerd. Ik heb daar echt ogen van opengetrokken. Verkrachtingen daarentegen werden iets serieuzer genomen maar ook daar moest ik meer seponeren dan me lief was. (Ik deed stage bij intrafamiliaal geweld).

Langs de andere kant zijn er situaties waar ik weet van heb dat mensen serieus bedreigd werden, ongewenst aangeraakt werden,, er getuigen waren, de politie ter plaatse kwam maar er slechts een melding gemaakt werd. Slechts na een beetje aandringen werd er een PV van opgemaakt die sowieso geseponeerd zal worden.

In mijn ogen is dat een serieus hiaat in ons justitie apparaat en ik hoop echt dat er mensen niet de neiging gaan hebben om na te laten klacht in te dienen want "er wordt toch niets mee gedaan".
07/03/17 17:28
Bijna iedereen die ik ken die is aangerand heeft effectief niets ondernomen omdat ze ervan overtuigd zijn dat er niks mee gedaan wordt. Inclusief ikzelf (ook uit schrik dat er niet genoeg bewijs was). Dus ik vrees dat dat wel het geval is.

Als ik me niet vergis is België effectief redelijk triest op vlak van vervolging van aanranding en verkrachting, vergeleken met de rest van Europa.
07/03/17 17:29

@BL
Maar ge zegt eigenlijk vrij letterlijk dat er niks mee gedaan wordt.. da's niet echt bemoedigend. Enige reden waarom ge dan zoiets zou doen is voor de statistieken, maar om u dan eerst door die procedure heen te slepen. Ik snap wel waarom mensen dat niet doen ze.
07/03/17 17:32
pijlbord
Ikzelf ken wel redelijk wat personen die effectief vervolg geweest zijn maar bon ja, professionele setting, da's anders. Meer getuigen, meer verslaggeving, etc.

Ik denk niet dat ik hier veel kan bijdragen buiten het feit dat ik vooral gemerkt heb dat er bij aanranding en verkrachting vaak twee slachtoffers zijn. Veel daders weten niet beter, zijn het product van hun milieu, hebben nooit correcte seksuele waarden meegekregen. 8/10 als ik een artikel lees over intrafamiliaal seksueel geweld kan ik mij de context bijna volledig voorstellen.

Niet dat ik daarmee het lijden van het 'echte' slachtoffer wil afbreken maar voor mij persoonlijk is dat een grens waar ik mij heb moeten over duwen: Het besef dat niet alles vaak zo zwart wit is als dader/slachtoffer.

(sorry mensen, ik wil ruimte geven aan mensen die hierover willen praten. 'k ga hier niet keihard in discussie gaan met mensen, dus laat mij u aub niet tegenhouden om is uw klap te doen)

Edit: en ja, als er toch wordt overgegaan tot vervolging is het inderdaad ne serieuze lijdensweg. Alle experts die hun ding moeten doen, dan moet justitie nog de zaak laten voorkomen. Twee jaar is al heel kort om uw zaak te laten voorkomen, da's niet normaal.
07/03/17 17:37
Ik bewaak de verkrachters. Komt allemaal goed.
07/03/17 17:40
Ik ken iemand die nog niet lang geleden is opgepakt omwille van pedofilie. Hoeveel ik het ook verafschuw, vind ik niet dat de gevangenis voor deze persoon de juiste plek is. Hij moet geholpen worden, hij heeft echt intensieve begeleiding nodig om hem te laten inzien dat wat hij deed gewoon niét juist is, en die begeleiding gaat hij niet krijgen in de gevangenis. Waarom ik bij hem dit gevoel heb is omdat ik weet dat zijn vader ook een persoon misbruikt heeft van dit gezin. Dus die jongen heeft echt niet veel positieve ervaringen meegekregen vanuit zijn omgeving, heeft waarschijnlijk heel veel dingen gezien die niet horen te gebeuren. Hij is hiermee opgegroeid, dus ik kan 'begrip' opbrengen voor deze jongen zijn situatie (begrip is een groot woord, ik weet echt wel hoe walgelijk het is).

Mijn eigen ervaring is vooral dat ik mensen begrijp waarom ze dit niet gaan aangeven. Want vaak wordt er ook gewoon niet geluisterd naar de slachtoffers, en worden de daders meestal bepamperd. Heel veel zaken worden geseponeerd, of mensen worden niet vervolgd vanwege 'te weinig bewijzen'.

Edit: Zoals Pijlbord zegt; twee jaar is echt heel weinig. Dan moogt ge echt al van geluk spreken, denk ik. Mijn ouders hebben klacht ingediend en de zaak heeft 7 jaar geduurd, als het niet langer is.
07/03/17 17:43
Ik vind het wel belangrijk te differentiëren tussen begrip opbrengen voor de achtergrond van de dader en sympathie voor de dader (en de daad) zelf. Genoeg mensen die een kutte achtergrond hebben en zelf niet uitgoeien tot verkrachters of abusers.

07/03/17 17:44
En ook een groot verschil tussen pedofilie als psychische stoornis en verkrachtingen (waarbij toch meestal geweld centraal staat). Enfin, 't is niet altijd makkelijk te zeggen wat wat is, en voor sommige zaken kan ik meer 'begrip', toch rationeel, opbrengen.
07/03/17 17:46
pijlbord
quote door

Ik vind het wel belangrijk te differentiëren tussen begrip opbrengen voor de achtergrond van de dader en sympathie voor de dader zelf. Genoeg mensen die een kutte achtergrond hebben en zelf niet uitgoeien tot verkrachters of abusers.


En, zoals ik zei,dat is de grootste grens waar ik mezelf heb moeten overduwen als persoon en ook niet iets dat ik dacht dat ik ooit zou kunnen begrijpen.
Ik zeg niet in alle gevallen he, maar ja, in sommige gevallen heb ik evenveel 'sympathie' (begrip is wel een betere term vind ik hoor) voor de dader als voor het slachtoffer.
En ja, ik weet hoe fout en niet logisch dat lijkt voor veel buitenstaanders want ik zit zelf ook nog maar een paar jaar op het niveau dat ik die gedachten kan plaatsen.
07/03/17 17:48
quote door


@BL
Maar ge zegt eigenlijk vrij letterlijk dat er niks mee gedaan wordt.. da's niet echt bemoedigend. Enige reden waarom ge dan zoiets zou doen is voor de statistieken, maar om u dan eerst door die procedure heen te slepen. Ik snap wel waarom mensen dat niet doen ze.


Ja ik vind dat juist jammer. Ik hoop gewoon dat als er meer klachten komen ze misschien gaan inzien dat het meer prioriteit moet krijgen
07/03/17 17:50
Mijn grootste probleem met belgie en huiselijk geweld is dat als man en slachtoffer er nul opvang is voor u eenmaal ge meerderjarig bent, die vrouw die voorstelde dat ge mss bij familie welkom bent met een smug smile van hier tot ginder... Fuck da mens.
07/03/17 17:51
@pijlbord
Voor veel mensen in een abusive relatie bijvoorbeeld geldt dat ze het abuse goedpraten want hun partner "heeft zoveel meegemaakt, doet zo hun best, voelt zich zo schuldig, is iets aan het verwerken". Dus ik sta nogal kritisch tegenover die uitingen.

Maar verschil moet er zijn, zo komt ge tot een genuanceerd resultaat he. Ik snap zeker wat ge bedoelt maar om mijzelf te beschermen probeer ik die begripvolle mentaliteit in bepaalde gevallen wat af te zwakken. Soms is dat nodig om persoonlijk uw grenzen op te stellen.
07/03/17 17:54
Ik hoop dat ik niet verkeerd begrepen ben omwille van het feit dat ik 'begrip' zei. Het is zoals Morthagg zei:"Ik vind het wel belangrijk te differentiëren tussen begrip opbrengen voor de achtergrond van de dader en sympathie voor de dader (en de daad) zelf."

07/03/17 17:57
pijlbord
quote door

@pijlbord
Voor veel mensen in een abusive relatie bijvoorbeeld geldt dat ze het abuse goedpraten want hun partner "heeft zoveel meegemaakt, doet zo hun best, voelt zich zo schuldig, is iets aan het verwerken". Dus ik sta nogal kritisch tegenover die uitingen.



Da's iets anders he, dat is een integraal onderdeel van een abusive relationship, een techniek die dat soort mensen ook gebruiken om hun partner terug bij zich te halen en (vaak ook) te manipuleren.

Begrip en sympathie voor de dader heeft niks te maken met afdoen aan de rechten en begrip voor het slachtoffer he. Het slachtoffer komt altijd op de eerste plaats.

Dat is zeker ook geen houding die ge moet aannemen als slachtoffer zijnde. Ik spreek vooral als professional en ja, dan werkt ge intens samen met onder meer verkrachters en net zoals met alles in het leven, maakt nuance alles veel ingewikkelder.
07/03/17 18:00
Mercator
Ik heb het meegemaakt en een klacht ingediend. Ze hebben er vrijwel direct iets aan gedaan. Het hele proces duurt natuurlijk wel efkes, maar 't is niet dat dat maar "op ne stapel gegooid wordt".
07/03/17 18:05
@Pijlbord

Snap ik. Het is belangrijk te beseffen dat verschillende perspectieven nodig zijn bij verschillende hoeken in de situatie. Natuurlijk moeten sociaal werkers veel meer nuance in hun standpunten brengen als ze nuttig hun job willen doen en is dat iets dat ge van slachtoffers niet moogt verwachten. Uw functies in het verhaal zijn anders, he.

Ik weet dat ik mezelf wat herhaal maar het heeft bij mij bijvoorbeeld lang geduurd voor ik mezelf en mijn grenzen voorop durfde stellen ipv te proberen neutrale sociaal werker/psychiater/advocaat te spelen in een verhaal waar ik 'slachtoffer' was. Dus ik vind het nogal tof dat te kunnen herhalen, hehe.
07/03/17 18:06
huidhonger
Ik heb het ook meegemaakt, klacht ingediend, terug ingetrokken uit schrik (ook wel omdat ik minderjarig was en mijn ouders van niks mochten weten). Die kerel is een jaar daarna flik geworden hah. :)
07/03/17 18:24
De hulpverlening kon in mijn ogen heel wat beter. Ik ben doorverwezen naar duizend en één dingen en ik heb nu pas het gevoel dat ik goed op mijn plek zit. Ondertussen zijn we al 12 jaar verder. En klacht indienen heeft echt niet veel afgedaan, buiten nog meer leed en nog meer haat. En we hebben zoveel dingen in orde moeten maken, zoveel dingen moeten doen om proberen aan te tonen wat er precies gebeurd was, toch heeft de rechter er anders over beslist. Te weinig bewijzen, dus onschuldig. Terwijl die persoon en ik beide weten wat er is gebeurd, en dat het ook effectief ìs gebeurd. En daar kan ik gewoon echt niet bij met mijn verstand.
07/03/17 18:28
quote door

Die kerel is een jaar daarna flik geworden hah. :)


seems legit