Wat een emotionele rollercoaster de afgelopen dagen. Donderdag is het mopshondje van mijn moeder zeer onverwacht overleden. Ze werd gesteriliseerd en is gestopt met ademen toen ze verdoofd was. Mijn moeder voelt zich super schuldig nu. Heel de familie is in rouw. We hadden dat hondje nog maar 6 maanden geleden geadopteerd. Ze was ocharme nog maar 6 jaar. Nu ben ik gisteren voor mijn moeder een ander mopsje gaan halen (mensen die thuis een nestje hadden, geen broodfoktoestanden) zodat ze zich daar wat aan kon optrekken. Ze was zo emotioneel, maar wel blij. We willen natuurlijk het ander mopsje niet vervangen. Het was een verrassing voor haar, dat was echt super spannend om hem gaan af te geven. Straks nog eens gaan kijken naar hem. |